Visitors from the realm of death
2012; Adam Mickiewicz University in Poznań; Volume: 22; Issue: 2 Linguagem: Catalão
ISSN
2720-2305
Autores Tópico(s)Classical Antiquity Studies
ResumoConstat manes mortuorum in tragoediis antiquis saepe apparuisse. Poetis tragicis Graecis necessarii erant ut fabulam formarent spectatoresque exterrerent. Seneca manibus ad eadem aliaque peragenda utitur, nam quasi omnes eius tragoediae phantasmatibus abundant. Manes prologos dicentes, ut Thyestis umbra in Agamemnone Tantalique in Thyeste non solum historiam Tantalidarum in memoriam revocant, sed etiam, ante omnia, nequitiam suam ut pestilentiam in regia propagant. Non manes igitur, sed spectra infernalia apellandi sunt. Alii manes, ut Achillis umbra in Troadibus Laiique in Oedipo, ex Erebo ad terram adeunt, sed auditoribus invisibiles sunt. Crudeles, implacabiles poenaeque avidissimi, vitam dramatis personarum male influunt. Adventus eorum a nuntiis quasi epico modo narrantur. Nonnumquam dramatis personae in Senecae tragoediis visiones repentinas familiarium mortuorum habent, qui aliis personis invisibiles sunt, ut Laius, cuius spectrum horribile Oedipum in Phoenissis aggredit, Apsyrtusve, qui Medeae se ostendit. Haec malae conscientiae deliramenta sunt. Alii autem manes simpliciter familiares suos, quibus desunt, visitant, ut Deiphobi umbra quam Cassandra in Agamemnone vidit. Simili modo Hectoris umbra Andromachae uxori quasi somnium se ostendit in tragoedia quae Troades inscribitur. Ex his omnibus constat Senecam plus ingenium suum quam conditiones theatri antiqui secutum esse quam ob rem tragoedias suas spectris, phantasmatibus et prodigiis sine ullis obstaculis implevisse. Constat etiam manes mortuorum his in tragoediis magno munere fungi, nam eas unicas aliisque antiquis poematibus tam epicis quam dramaticis dissimiliores reddunt.
Referência(s)