Artigo Acesso aberto Revisado por pares

239. Ocena efektu przeciwnowotworowego genetycznie modyfikowanej szczepionki komórkowej w mysim modelu raka nerki

2003; Elsevier BV; Volume: 8; Linguagem: Polonês

10.1016/s1507-1367(03)70723-8

ISSN

2083-4640

Autores

Piotr J. Wysocki, Dariusz Kowalczyk, Piotr Grabarczyk, Małgorzata Mackiewicz-Wysocka, H. Dams-Kozłowska, Stefan Rose‐John, Andrzej Maćkiewicz,

Tópico(s)

Chemokine receptors and signaling

Resumo

Genetycznie modyfikowane szczepionki komórkowe (GMTV) mają za zadanie indukcję efektywnej odpowiedzi przeciwnowotworowej. Postanowiliśmy ocenić efekt protekcyjny dwóch różnych GMTV w mysim modelu raka jasnokomórkowego nerki, oraz rolę komórek dendrytycznych w fazie indukcji przeciwnowotworowej odpowiedzi komórkowej. Przy wykorzystaniu wektorów retrowirusowych DCCMV-IRES-Neo-H-6 oraz DCCMV-IRES-Neo-IL-6 wprowadzono do komórek mysiego raka jasnokomórkowego (RenCa) skonstruowano dwa rodzaje GMTV: (i) Komórki RenCa wykazujące ekspresję genu Interleukiny-6, (ii) komórki RenCa wykazujące ekspresję genu Hyper-lnterleukiny-6 (sztuczna cytokina będąca białkiem fuzyjnym składającym się z IL-6 powiązanej sztucznym linkerem z agonistycznym rozpuszczalnym receptorem) W celu oceny efektu protekcyjnego GMTV, myszy Balb/c w wieku 8–12 tygodni (8 osobników w jednej grupie eksperymentalnej) immunizowano podając podskórnie w lewe udo, 1×10^6 naświetlonych (80 Gy) komórek (RenCa w/t, RenCa-IL-6, Renca-H6). Po 14 dniach myszom podawano podskórnie w prawe udo wyjściowe komórki RenCa w/t w ilości 5×10^5. Następnie oceniano dynamikę pojawiania się guzów oraz kinetykę ich wzrostu. W celu oceny mechanizmów indukcji odpowiedzi immunologicznej postanowiono ocenić in situ wpływ poszczególnych rodzajów GMTV na komórki dendrytyczne. Myszy Balb/c otrzymywały w okolicy śródbrzusza, podskórnie 2×10^6 napromienionych (80 Gy) komórek Renca w/t, Renca-IL-6, Renca H-6 zawieszonych w Matrigelu™. Po 7 dniach przy pomocy cytometru przepływowego analizowano komórki naciekające Matrigel. Immunizacja myszy komórkami RenCa-H6 okazała się najbardziej efektywna w porównaniu do komórek RenCa w/t i RenCa-IL-6. Jakkolwiek nie przeciwdziałała wzrostowi guzów. Aktywowane komórki DC naciekały najsilniej komórki RenCa-H6. Efekt protekcyjny wyraźnie korelował z ilością aktywowanych komórek DC naciekających miejsce podania GMTV. Intensywna infiltracja miejsca podania GMTV przez komórki DC o wysokim poziomie aktywacji wskazuje na silną role Hyper-Interleukiny-6 w procesie indukcji funkcjonalnej przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej.

Referência(s)