Portal de Periódicos da CAPES

The Future of Person-centered Therapy: Crisis and possibility / Die Zukunft der Personzentrierten Therapie: Krise und Chance / El Futuro de la Terapia Centrada en la Persona: Crisis y Posibilidad / De toekomst van de persoonsgerichte psychotherapie: Crisis en mogelijkheden

2002; Taylor & Francis; Volume: 1; Issue: 1-2 Linguagem: Holandês

10.1080/14779757.2002.9688283

1752-9182

Martin van Kalmthout,

Psychology, Coaching, and Therapy

Abstract Abstract In this article the question is asked of what should be done in order for the Person-Centered Approach to survive in the present cultural and political climate. The central thesis is that person-centered therapy can only survive when we succeed in demonstrating that we have a distinctive theme and a distinctive practice. This poses a very complex dilemma to us. On the one hand, we have to adapt ourselves to the present demands in order to survive. If we do so, however, we sacrifice the core of our approach and will no longer be distinct from other approaches and therefore will not survive either. It is argued that emphatically profiling ourselves as specialists in the exploration of the existential domain will provide a new perspective on our future. Zusammenfassung In diesem Artikel wird die Frage aufgeworfen, was zu tun ist, damit der Personzentrierte Ansatz im gegenwärtigen kulturellen und politischen Klima überlebt. Die zentrale These ist, dass Personzentrierte Therapie nur dann überlebt, wenn es uns zu zeigen gelingt, dass wir einen unverwechselbaren Inhalt und eine unverwechselbare Praxis haben. Dies stellt uns vor ein sehr komplexes Dilemma. Einerseits müssen wir uns an die gegenwärtigen Anforderungen anpassen um zu überleben. Wenn wir das jedoch tun, opfern wir den Kern unseres Ansatzes, sind damit nicht länger von anderen Ansätzen unterscheidbar und werden daher auch nicht überleben. Es wird die These vertreten, dass sich dann eine neue Perspektive für unsere Zukunft eröffnet, wenn wir uns nachdrücklich im Hinblick auf den existenzialen Bereich profilieren. Abstract En este artículo se plantea la pregunta de qué debería hacerse para que el enfoque centrado en la persona sobreviva en el actual clima cultural y político. La tesis central es que la terapia centrada en la persona sólo puede sobrevivir cuando logremos demostrar que tenemos un tema distintivo y una práctica distintiva. Esto nos plantea un dilema muy complejo. Por un lado, tenemos que adaptarnos a las demandas presentes a fin de sobrevivir. Si hacemos eso, sin embargo, sacrificamos al corazón de nuestro enfoque y ya no seremos distintivos en relación con otros enfoques y, por lo tanto, tampoco sobreviviremos. Se argumenta que perfilarse enfáticamente como especialistas en la exploración del dominio existencial proveerá una nueva perspectiva sobre nuestro futuro. Samenvatting In dit artikel wordt de vraag aan de orde gesteld wat we moeten doen om de persoonsgerichte benadering te laten overleven in het huidige culturele en politieke klimaat. De centrale stelling is dat de persoonsgerichte psychotherapie alleen kan overleven wanneer we kunnen aantonen dat zij een onderscheidend thema en een onderscheidende praktijk heeft. Dit plaatst ons voor een heel complex dilemma. Van de ene kant moeten we ons aanpassen aan de huidige eisen om te overleven. Als we dat doen, dan onderscheiden we ons echter niet langer van andere benaderingen en zullen we in die zin evenmin overleven omdat we de kern van onze benadering inleveren. Beargumenteerd wordt dat wanneer wij ons uitdrukkelijk profileren als specialisten in de exploratie van het existentiële domein, dit ons een nieuw perspectief op onze toekomst zal geven. Keywords: Crisis of person-centered therapyfuture of person-centered therapythe existential domainevidence-based medicine