Artigo Acesso aberto Revisado por pares

Aquello que llamamos danza: Danza-ritual y “danza artística” en Oruro, Bolivia

2015; District University of Bogotá; Volume: 10; Issue: 16 Linguagem: Catalão

10.14483/10.14483/udistrital.jour.c14.2015.2.a02

ISSN

2145-0706

Autores

Javier Reynaldo Romero Flores,

Tópico(s)

Latin American Cultural Politics

Resumo

<p>Resumen</p><p>En el presente ensayo se enuncia y des-encubre a la danza como experiencia colectiva, conectada con el éxtasis celebratorio de la vida y alejada de las voces de los “especialistas”. Además, se la problematiza como creación artística, resultado de la relación entre “sujeto creador” y “objeto de arte”, y se pone en evidencia su sentido colonial y eurocéntrico. También se relata su proceso de cosificación con la llegada de la economía capitalista, la imposición del modelo neoliberal y la obsesión desbordada de este por las ganancias. Con ello se hace notar que la aparente valoración de la “danza folclórica” por parte de los Estados nacionales a fines del siglo XX fue parte de un proceso de encubrimiento para convertirla en mercancía. Palabras claves Danza-ritual, danza artística, arte, folclor, dinámica festiva, colonialidad.</p><p>Muiurii Sutikamkuna: miMuiuriikuna “suma muiurií Boliviapi Oruropi Sugllapi Kaipi willarikami imasa sugllapi kaugsakuna iachaikuna manda ancharingapa chiwa niri kagta iuiarispa muiuingapa chasara Kawangapa colonial Eurocentropas kasapimi iachari imasapi sugkuna iukagta neoliberal ima munaikuna iapa ganakungamanda chiwan xx watakunapi katunakurka. Ima suti Rimai Simi: Muiuriikuna, iachaikuska muiurií tunaikuna, dinámica, festiva, colonialidad.</p><p>What We Call Dance: Dance Ritual and “Artistic Dance” in Oruro, Bolivia. Abstract</p><p>Dance is named and un-concealed in this essay as a collective experience that is connected with the celebratory ecstasy of life, far away from the voices of the “specialists”. Furthermore, it is problematized as an artistic creation, the result of the relationship between the “creative subject” and the “art object”, and its colonial and Eurocentric sense is revealed. We also report on its process of objectification with the arrival of the capitalist economy, the imposition of the neoliberal model and its obsession with unrestrained profit. The apparent appreciation of “folk dance” coming from national states in the late twentieth century was part of a process of concealment to turn dance into merchandise. Keywords Dance ritual, artistic dance, art, folklore, festive dynamics, colonialism. </p><p> </p><p>Cela que nous appelons danse</p><p>Danse-rituelle et « danse artistique » dans l’Oruro, Bolivie Résumé Dans cet essai est énoncé et dé-couvert la danse comme expérience collective, en rapport avec l’extase célébratrice de la vie et éloignée des voix des « spécialistes ». En outre, elle est problé- matisée comme création artistique, résultat de la relation entre le « sujet créatif » et l’« objet d’art », et son sens colonial et eurocentrique est mis en évidence. Son processus de chosificacion est également décrit avec l’arrivée de l’économie capitaliste, l’imposition du modèle néo-libé- ral et l’obsession exagérée de celui-ci pour le profit. De cette façon nous faisons remarquer que la valorisation apparente de la « danse folklorique » par les États nationaux à la fin du XXe siècle a fait partie d’un processus de dissimulation afin de la transformer en marchandise. Mots clés Danse-rituelle, danse artistique, art, folklore, dynamique festive, colonialité. O que chamamos de dança: Dança-ritual e “ dança-artística” em Oruro, Bolívia Resumo Neste ensaio é afirmado e um-esconde dançar como experiência coletiva, conectado com o êxtase de comemoração da vida e longe das vozes dos “especialistas”. Além disso, é problematizada como uma criação artística, resultado da relação entre “ sujeito criativo “ e “ objeto de arte “ e destaca o sentido colonial e o eurocêntrico. O processo de objetivação também é relatado com a chegada da economia capitalista, a imposição do modelo neoliberal e essa obsessão oprimido por lucro. Trata-se notar que o valor aparente de “ dança folclórica “ por parte dos Estados nacionais no final do século XX foi parte de um processo de ocultação para transformá-la em mercadoria.</p><p>Palavras chaves</p><p>Dança-ritual, dança artística, arte, folclore, dinâmica festiva, colonialismo .</p>

Referência(s)