Portal de Periódicos da CAPES

Vegetation classification in a floristically complex area: the Agulhas Plain

1988; Elsevier BV; Volume: 54; Issue: 3 Linguagem: Africâner

10.1016/s0254-6299(16)31329-1

1727-9321

Richard M. Cowling, Bruce M. Campbell, Penny Mustart, D. J. Mcdonald, M.L. Jarman, Eugene Moll,

Botany, Ecology, and Taxonomy Studies

The vegetation of the Agulhas Plain was classified and described using Campbell’s (1985) approach. Data collected included a subset of Campbell’s structural and higher taxon characters, as well as dominant (10% cover) species, which would enable the recognition of communities to at least the sub-series level in his hierarchy. The classification was produced using the Braun–Blanquet method of table sorting. Nine zonal communities, at various hierarchical levels, were recognized and mapped. Non-fynbos communities included Forest & Thicket, and Renoster Shrubland. Fynbos communities, which covered most of the study area, were Mesotrophic Asteraceous Fynbos, Dune Asteraceous Fynbos, Dry Restioid Fynbos, Protea repens Proteoid Fynbos, Protea obtusifolia–Leucadendron meridianum/P. susannae–L. coniferum Proteoid Fynbos, L. platyspermum–P. compacta–L. xanthoconus Proteoid Fynbos and Mesic Ericaceous Fynbos. It was not possible to classify Forest & Thicket below the group level while a new concept (Dune Asteraceous Fynbos) was developed at the sub-series level. In all other respects the largely lowland vegetation of the Agulhas Plain could be integrated with Campbell’s Fynbos Biome mountain vegetation concepts. This study therefore demolished any justification for retaining a lowland fynbos vegetation concept. Since we utilized the skills of a number of trained botanists in collecting easily recognizable structural, and limited floristic data, the entire study was completed in under 18 months. The mapped communities are adequate for conservation planning and comprise an essential descriptive basis for future studies on the evolution and maintenance of species diversity on the Agulhas Plain. The efficiency and effectiveness of our approach makes it suitable as a model for rapid vegetation classification of the much-threatened vegetation of the fynbos biome lowlands. Die plantegroei van die Agulhasvlakte word geklassifiseer en beskryf deur gebruik te maak van Campbell (1985) se benadering. Die gegewens wat versamel is, bevat ’n subgroep van Campbell se strukturele en hoër taksonkarakters, sowel as dominante (10% bedekking) spesies, wat die uitkenning van gemeenskappe tot op die subserievlak in sy hierargie moontlik maak. Die klassifikasie is teweeggebring deur gebruik te maak van die Braun–Blanquetmetode van tafel-sortering. Nege streeksgemeenskappe op verskeie hierargiese vlakke is geïdentifiseer en gekarteer. Nie-fynbos-gemeenskappe het die volgende ingesluit: Woud & Ruigte en Renosterstruikveld. Die grootste oppervlakte van die studiegebied was bedek met die volgende fynbos-gemeenskappe, Mesotrofiese Komposiet-Fynbos, Duinkomposiet-Fynbos, Droë Restioïde Fynbos, Protea repens- Proteoide Fynbos, Protea obtusifolia–Leucadendron meridianum/P. susannae–L. coniferum-Proteoïde Fynbos, L. platyspermum–P. compacta–L. xanthoconus-Proteoïde Fynbos en Mesiese Ericoïde Fynbos. Dit was slegs moontlik om Woud & Ruigte-gemeenskappe te klassifiseer tot op die groepvlak. ’n Nuwe konsep Duinkomposiet-Fynbos op die subserie-vlak is geskep. Die meeste van die laagland-plantegroei van die Agulhasvlakte kan in alle ander opsigte geïntegreer word met Campbell se Fynbos-Bioom-plantegroei-konsepte. Die studie het dus enige regverdiging vir die behoud van ’n laagland-fynbosplantegroei-konsep omvergegooi. Aangesien ons die bekwaamhede van ’n aantal opgeleide plantkundiges gebruik het in die versameling van maklik-identifiseerbare strukturele en beperkte floristiese gegewens, was dit moontlik om die hele studie binne 18 maande te voltooi. Die gekarteerde gemeenskappe is voldoende vir die beplanning van bewaringsaksies en behels ’n essensieel beskrywende basis vir toekomstige studies oor die evolusie en handhawing van die spesies-verskeidenheid op die Agulhasvlakte. Die doeltreffendheid en effektiwiteit van ons benadering het dit moontlik gemaak om die studie te gebruik as ’n model vir vinnige plantegroei-klassifikasie van die veel- bedreigde plantegroei van die fynbos-bioom-laaglande.