Portal de Periódicos da CAPES

Reforma sudske vlasti u Republici Srpskoj

2002; University of Belgrade Faculty of Law; Volume: 50; Linguagem: Croata

2406-2693

Marić Biljana,

European Criminal Justice and Data Protection

Sudska vlast u Republici Srpskoj ima mnoge specificnosti koje su izraz pravnog miljea nastalog poslije zakljucivanja Dejtonskog sporazuma. U novonastalom miljeu sudovi su Dejtonskim sporazumom ovlasceni da direktno primjenjuju međunarodne instrumente koji se odnose na ljudska prava. Ovo bi trebalo da ubrza složen proces harmonizacije pravnog sistema sa evropskim standardima o ljudskim pravima. Reforma sudske vlasti u Republici Srpskoj otpocela je donosenjem Zakona o sudovima i sudskoj službi. Nedugo zatim donesen je Eticki kodeks sudija i tužilaca, kao veoma znacajan dokument koji usvaja univerzalne moralne norme i visoke profesionalne standarde. U Dejtonskom sporazumu ciji je dio Ustav Bosne i Hercego vine i u Ustavu Republike Srpske, kao i u Zakonu o sudovima i sudskoj službi, ugrađeni su i principi iz međunarodnih transnacionalnih dokumenata, kao dovoljna normativna garancija za ostvarivanje sudske nezavisnosti i sudijske samostalnosti. Naravno, ovi principi moraju biti potpuno ovaploceni i stvarno akceptirani i od strane nosilaca sudijskih funkcija. Potrebno je raditi i na daljem poboljsanju uslova rada u sudovima u Republici Srpskoj. Dalja reforma sudske vlasti u Republici Srpskoj nastavice se kroz donosenje tzv. procesnih zakona, kojima se uređuje postupak pred sudovima, upravo sa ciljem da se sudski postupci ucine ažurnijim. Krace trajanje postupaka želi se obezbijediti i uvođenjem specijalizovanih sudova, kao sto su trgovacki sudovi. Valja reci da u procesu reforme sudstva aktivnu ulogu igraju i međunarodne organizacije koje su prisutne u Bosni i Hercegovini nakon okoncanja rata koji je trajao u periodu od 1992. do 1995. godine. Dakle reforma sudske vlasti i pravosuđa u Republici Srpskoj predstavlja proces koji je u toku, ali ciji su pravci uslovljeni priželjkivanim pristupom u sire međunarodne integracije. Uz prisjecanje na latinsku izreku Nihil perpfectum est dum aliqiud restât agendum (Nista nije zavrseno dok preostaje da se jos nesto ucini), traže se bolja rjesenja i kad je rijec o organizaciji i radu sudova. Pravne norme u svemu ovome treba da budu pretpostavka za odvijanje života, a nikako kocnica. Ipak, generalno se može reci da su vec sada međunarodni instrumenti i standardi ne samo de iure nego i de facto postali sastavnim dijelom domaceg prava, barem kada je rijec o sudskoj vlasti u Republici Srpskoj.