Vingança e temporalidade: os Tupinambás
1986; UNIVERSIDADE DE BRASÍLIA; Volume: 10; Issue: 1 Linguagem: Espanhol
ISSN
2357-738X
AutoresManuela L. Carneiro da Cunha, Eduardo Batalha Viveiros de Castro,
Tópico(s)Indigenous Health and Education
ResumoDoceis, os Tupinambas3 convertiam-se A fe dos jesuitas. Doceis, decerto, mas inconstantes, queixavam-se os padres: “ lo que yo tengo por maior obstaculo para la gente de todas estas naciones es su propia condicion, que ninguna cosa sienten mucho, ni perdida espiritual ni temporal suya, de ninguna cosa tienen sentimiento mui sensible, ni que les dure; y asi sus contricciones, sus deseos de seren buenos, todo es tan remiso, que no se puede hombre certificar de el” (Pe. Luis da Gra a Pe. Inacio de Loyola. Piratininga, 8 de junho de 1556, CPJB 11:294). Uma mesma inconstância nao os incitava a resistir A conversao, mas tampouco a perseverar: “com hum anzol que lhea de, os converterei a todos, e com outro os tornarei a desconverter” ... (Dialogo da Conversao do Gentio, CPJB II: 320).
Referência(s)