KAPALI YAPILARI İMDAT ÇIKIŞLARIYLA BULUŞTURMAK: DAEDALOS’UN LABİRENTİNDEN VİTRUVİUS
2021; Middle East Technical University; Volume: 38; Issue: 2 Linguagem: Turco
10.4305/metu.jfa.2021.2.9
ISSN0258-5316
Autores Tópico(s)Classical Antiquity Studies
ResumoGİRİŞYola bir soruyla koyulalım: Düşüncenin mimarisini, diğer bir deyişle düşüncenin çoklu kuruluş modellerini, mimarinin düşüncesiyle birlikte ele alabilir miyiz?Mimarlıkla felsefeyi buluşturmayı arzulayan böylesi bir birliktelik biçimini düşleyebilmek için, belki de mimarlığı yeniden düşünürken, düşüncenin de yeni bir mimarisinden bahsetmemiz gerekir.İki alanda da yeni olanı dile getirebilmek için, sırf düşünceyi onun mimarisine değil, aynı zamanda mimarlığı da onun düşüncesine doğru kıvırmayı; hatta bu kıvrımın kendisini de, söz konusu iki alanı buluşturacak olan o yeni biçim olarak belirlemeyi denemeliyiz.Deleuze 'ün (1988), labirentin aynı zamanda sonu gelmez bir kıvrımlar çokluğu olduğuna da işaret ettiğini hatırlayıp, yapıtı "canlı bir labirent" olarak gören Borges'in düşlerini de sahiplenerek, yeni olanı ortaya koyma iddiasıyla dile gelen her düşüncenin, bir yönüyle de bir labirent inşa etmekte olduğunu söyleyebiliriz (Boges ve Burgin, 1994, 36).Eski yapıda barınan aporia'ları euporia'ya ulaştırma amacı taşıyan böylesi bir düşünce mimarlığı, bir yandan geçmişin yolundan yeni adımlarla ilerleyerek eski problemleri çözmeli, bir yandan da henüz orada olmayana doğru ilerleyebileceği yeni patikalar açmalıdır (1)(2).Açılmış olan her yeni patika da, geleceğe el verircesine, düşünceyi yine ve yeni aporia'larla buluşturacaktır.Bu durum, Ergül'ün (2010, 118) "gönüllüce içine girilen bir döngü" olarak ifade etmiş olduğu, felsefenin sonu gelmez gibi görünen döngüsel
Referência(s)